Restrepia trichoglossa

Lehmann ex Sander 1901
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Epidendreae
Podplemię: Pleurothallidinae

 

Foto: © Orchids & More. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Restrepia trichoglossa

Synonim: Restrepia leontoglossa Schlechter, Restrepia serrilbia Schlechter, Restrepia angustilabia Schlechter, Restrepia subserrata Schlechter, Restrepia filamentosa Ames &Schweinfurth, Pleurothallis filamentosa (Ames & Schweimfurth) L. O. Williams, Pleurothallis subserrata (Schlechter) L. O. Williams, Restrepia antennifera subsp. leontoglossa (Rchb. f.) Mohr, Restrepia brachypus subsp. serrilabia (Schlechter) Mohr, Restrepia angustilabia subsp. subserrata (Schleclhter) Mohr.  

Występowanie:

Kolumbia, Ekwador, Peru, Kostaryka i Panama. Pierwsze rośliny znaleziono w Kolumbii w departamencie Cauca, gdzie rosły na drzewach w wilgotnych lasach w pobliżu Popayán, na wysokościach 1600-2000 m. Od tamtej pory spotyka się je w licznych innych lokalizacjach w zachodniej i południowej Kolumbii, na wysokościach 1000-2000 m. Spotykane są także w Ekwadorze, głównie na wysokościach 1300-1800 m, ale są doniesienia o ich znajdowaniu dużo niżej, na wysokości zaledwie 300 m, oraz dużo wyżej, na wysokości 3280 m. Spotyka się je w Peru w departamencie Amazonas, ale nie ma bliższych danych dotyczących siedliska. Rośliny dawniej znane jako Restrepia subserrata Schlechter spotyka się w Kostaryce i Panamie. W Panamie rośliny spotykane są w prowincji Chiriquí na wysokości 1800-2200 m. Luer (1996) stwierdził: "Obecnie uważa się, że R. trichoglossa jest często występującym, szeroko rozpowszechnionym gatunkiem, który występuje od Chiapas w Meksyku poprzez Amerykę Środkową aż po Andy kolumbijskie, Ekwador i Peru. "  

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 29°C i 4°C.
Średnia wilgotność wynosi około 70% przez cały rok.
Opady od 40 mm przez całe lato do 277 mm w listopadzie.
Średnia temperatura (dzień/noc) to 24/11°C przez cały rok.
Okres kwitnienia: późna wiosna i początek jesieni.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to mały do średniego, tworzący kępy epifit sympodialny o delikatnych korzeniach. 

Pseudobulwy/łodyga:

Pseudobulwy mają 2-9 cm długości. Wyprostowane pędy są otoczone przez 4-8 obejmujące je cienkie pochewki, nieco rurkowate, poprzecznie spłaszczone, białawego koloru, których dolna część jest czasem poznaczona drobnymi czarnymi kropkami.  

Liście:

Liście mają 3-6 cm długości i 1,5-3,0 cm szerokości. Na szczycie każdego pędu wyrasta pojedynczy, wyprostowany liść o kształcie eliptycznym do jajowatego. Jest skórzasty, jego spodnia strona jest często zabarwiona na purpurowo, jest ostro lub tępo zakończony, zwęża się w dolnej części, tworząc krótką, skręconą szypułkę o długości do 0,4 cm i kształcie od klinowatego do zaokrąglonego. 

Kwiatostan:

Kwiatostan ma 3,0-6,5 cm długości. Wysmukłe szypułki kwiatowe mają prawie taką samą długość co liście i wyrastają wiązkami przy podstawie liścia. Kwiaty pojawiają się sukcesywnie z wiązki szypułek, a każda szypułka wytwarza tylko jeden kwiat, którego zalążnia ma 0,5-0,9 cm długości. Zalążnia jest lekko rowkowana i może mieć purpurowe prążki. 

Kwiaty:

Każdy przyrost wytwarza jeden lub więcej kwiatów. Dość małe kwiaty mają wąskie segmenty, które zakrzywiają się od podstawy do przodu, tworząc nieco kielichowaty kwiat. Płatek grzbietowy jest wąsko-lancetowaty, ma 1,6-2,0 cm długości, 0,2 cm szerokości, a jego wierzchołek zwęża się, tworząc nitkowate włókienko, po czym rozszerza się i w rezultacie wierzchołek ma kształt maczugowaty. Boczne zewnętrzne płatki są zrośnięte wzdłuż wewnętrzych krawędzi na prawie całej długości, tworząc podłużno-eliptyczny, wklęsły płatek o długości 1,6-2,0 cm i szerokości 0,5-0,65 cm z parą małych, ostro zakończonych zębatych wybrzuszeń na wierzchołku. Bardzo wysmukłe płatki okółka wewnętrznego mają około 1,2 cm długości i mniej niż 0,1 cm szerokości przy podstawie, zwężając się ostro, tak że na całej swojej długości są podobne do nitek. Są jednak dość sztywne i skierowane do przodu po obu stronach prętosłupa. Warżka ma 0,8-1,0 cm długości i do 0,3 cm szerokości przy podstawie. Jest lancetowata do wstążkowej, ostro lub tępo zakończona, ma krótki pazur przy podstawie, jedna trzecia jej długości od strony podstawy jest owalna, mięsista i ma małe, ostro zakończone, podobne do zęba wybrzuszenie po każdej stronie. Pozostałe dwie trzecie jej długości jest kształtu podłużnego z malutkimi nacięciami na brzegach, a jej powierzchnia jest lekko pokryta brodawkami. Wysmukły, maczugowaty prętosłup ma do 0,4 cm długości. Płatek grzbietowy jest przezroczysto biały z purpurowym środkowym nerwem. Zmienne zewnętrzne boczne płatki są jaskrawo żółte do blado żółtych, a nawet blado różowych i mogą mieć cienkie czerwone do brązowych równoległe linie lub ich części, lub małe czerwono-brązowe plamki, zwłaszcza poniżej połowy, które zanikają w pobliżu wierzchołka. Czasem mogą być jednak pokryte liniami na całej powierzchni, a czasami są tylko nieznacznie pokropkowane. Płatki okółka wewnętrznego są przezroczysto białe i często mają ciemne plamki przy podstawie. Warżka jest żółta lub pomarańczowa i jest nakrapiana brązowo i purpurowo. Prętosłup jest biały, ale często bywa zabarwiony na różowo. Luer (1996) stwierdził: "Obie formy kolorystyczne, i prążkowana i kropkowana, występują na wszystkich obszarach, ale zawsze któraś forma dominuje na danym obszarze. Na kwiatach większości obszarów Ameryki Środkowej i wybrzeży Ekwadoru płatek dolny jest żółty z cienkimi brązowymi prążkami. Na kwiatach wielu obszarów południowej Kolumbii i południowego Ekwadoru płatek dolny jest różowawy i kropkowany. Na niektórych obszarach, np. w Kostaryce, kropki i linie występują razem."

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

Przez cały rok średnia temperatura dnia wynosi 23-25°C, a średnia temperatura nocy 11°C, z amplitudą dobową 12-14°C. Ze względu na szeroki zakres wysokości siedlisk naturalnych, rośliny te powinny przystosować się do warunków o 6°C cieplejszych niż podają dane klimatyczne. Jeżeli dysponujemy chłodzącym nawilżaczem powietrza, to storczyk ten będzie dobrze rósł umieszczony blisko wylotu zimnego, wilgotnego powietrza. 

Światło:

15000-23000 luksów. Światło powinno być przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Opady są obfite przez większość roku, z krótkim, tylko nieco bardziej suchym 2-miesięcznym okresem lata. Wilgotność jednak pozostaje relatywnie wysoka, gdyż pewna jej ilość jest dostępna w postaci rosy i mgieł występujących późną nocą. Uprawiane rośliny powinny być obficie podlewane w okresie aktywnego wzrostu i nigdy nie powinny być zupełnie zasuszane. Drenaż musi być jednak doskonały, a podłoże wokół korzeni nie powinno nigdy być rozmokłe ani rozłożone. 

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonych nawozów przez cały rok, ale są też tacy, którzy wolą stosować nawóz o podwyższonej zawartości azotu w okresie od wiosny do połowy lata, a następnie, późnym latem i jesienią, nawóz wzbogacony w fosfor. 

Podłoże:

Rośliny te rosną dobrze w małych plastikowych doniczkach z dowolnym, stosunkowo drobnym podłożem dla storczyków, dobrze odprowadzającym nadmiar wody. Dobrze rosną także ściśle umocowane na podkładkach z paproci drzewiastej, korka lub na kawałkach gałęzi. Jeżeli jednak je montujemy, to wokół korzeni należy owinąć poduszeczkę z mchu. Uprawa epifityczna wymaga także utrzymania wysokiej wilgotności powietrza, a w lecie codziennego podlewania. W wypadku tak zawieszonych roślin, podczas suchych i gorących okresów niezbędne może być kilkakrotne podlewanie w ciągu dnia. Rośliny te nie tolerują rozłożonego podłoża i powinny być przesadzane, gdy tylko podłoże zaczyna się rozkładać, albo gdy wyrastają z doniczek. Jeśli przesadzanie wykonamy w momencie, gdy zaczynają się pojawiać nowe korzenie, to roślina przyjmie się i ukorzeni w możliwie najkrótszym czasie.  

Wilgotność powietrza:

75% przez większość roku, spadając do 60-65% w okresie kilku miesięcy późnego lata i wczesnej jesieni.  

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. Podlewanie zimą można w pewnym stopniu ograniczyć, zwłaszcza w przypadku roślin uprawianych w ciemniejszych warunkach krótkiego dnia typowych dla wyższych szerokości geograficznych. Rośliny te nie powinny jednak nigdy być zasuszane. Jeśli podlewanie roślin jest ograniczone, należy również zredukować nawożenie.